Toen in de zomer van 2017 het speelschema van de National Hockey League uit kwam, zagen mijn maat Peter en ik dat onze favoriete teams vrijwel tegelijk een roadtrip hadden in California. Zowel Pittsburgh Penguins als New York Rangers moesten half januari 2018 vlak na elkaar tegen zowel Anaheim Ducks als Los Angeles Kings aantreden.
Vol enthousiasme boekten we de trip naar California, waar het in januari behaaglijk warm is. Sowieso een aangenamere temperatuur dan tijdens de vorige roadtrip in de snijdende vrieskou van New York City en Pittsburgh, twee jaar geleden. Wat dit jaar volgde was een roadtrip om nooit te vergeten, want met Face-Off schreven we een stukje ijshockey historie.
Sprong!
Wat een geluk! Twee weken voordat wij naar California zouden reizen haalde Pittsburgh ‘onze’ Daniel Sprong bij de selectie. Een dag na aankomst stond in Honda Center al direct het duel tussen de Ducks en Penguins op het programma. Vooraf had ik via de Senior Director of Communications van de Penguins, Jennifer Bullano Ridgely, kunnen regelen om Sprong na de morning skate in Honda Center te spreken.
Een flinke tegenvaller was dat de avond van tevoren het bericht kwam dat de morning skate niet door ging. Helaas lukte het na afloop van de wedstrijd ook niet om onze landgenoot te spreken. Naast de nederlaag van de Penguins, het feit dat Sprong geen speeltijd kreeg in de derde periode, werd de avond een kleine teleurstelling. Natuurlijk genoten we wel van de avond, het ijshockey en de sfeer.
Inside the lockerroom
Met hulp van de hoogste mediabaas van de NHL en het snelle schakelen met de Face-Off hoofdredactie kwam een dag later alsnog het verlossende bericht. Na afloop van de wedstrijd tegen de Los Angeles Kings mocht Face-Off ‘inside the lockerroom’ met Daniel Sprong spreken. Ehhh wacht even…staat daar nou echt inside the lockerroom?! Dat zal wel niet kloppen dachten we…of toch wel? Immers, de interviews die je normaliter ziet zijn altijd in de kleedkamer opgenomen. We besloten gewoon af te wachten en de wedstrijd te bekijken vanaf rinkside plaatsen.
Staples Center
Honda Center is een fraai stadion, maar Staples Center is van een andere categorie. De buiten-categorie zouden de wielrenners zeggen. Wat een fantastisch stadion is dit zeg. En toch kwam daar bummer nummer twee…Sprong was een healthy scratch! Damn, daar gaat onze kans dachten we. Na de met 3-1 gewonnen wedstrijd togen we vol goede moed de lockerroom in. Eén voor één kwamen we de grote mannen van het hockey tegen. Carl Hagelin, Patrick Hornqvist, Kris Letang, Phil Kessel, noem ze maar op.
Aan de winnende debuterende goalie Casey DeSmith vroegen we of hij wist of Sprong er nog was. De Smith kent Sprong natuurlijk van Wilkes-Barre/Scranton Penguins, waar zij teamgenoten waren. Want tja, de pas twintig-jarige Amsterdammer was nu eenmaal een healthy scratch en dan weet je het nooit…
Maar gelukkig is Sprong een échte prof en stond hij ons keurig te woord. IN de kleedkamer. Vervuld van trots en stuiterend van de adrenaline gingen we de lockerroom uit. Nou ja, we werden vriendelijk gevraagd om te vertrekken want wij stonden daar stiekem als kinderen in een snoepwinkel.
Verdiend pilsje
Direct werd het interview op de Facebook pagina van Face-Off geplaatst en kwamen de mooie reacties vanuit het ontwakende Nederland binnen. Vervuld van trots en nog steeds doorstuiterend van de adrenaline namen mijn maat en ik een paar verdiende pilsjes in de nabij gelegen kroeg. Bijna alles wat gister niet lukte, lukte vandaag wel: de Penguins wonnen, we konden Sprong spreken en we kwamen in het heilige der heiligen. Ongelofelijk.
Nogmaals Kings en Ducks
Mijn eigen favoriete team, New York Rangers, kwam ook nog in actie tegen de Kings en Ducks. Sportief werd dit geen succes, want beide duels gingen verloren. Twee zaken vielen ons op. De Rangers waren zo sociaal om de Kings na een losing-streak van zes duels weer een keer te laten winnen. Dan zou je zeggen dat de Kings fans dan wel achter hun team gingen staan. Niets was minder waar, want het was vooral “Rangers suck” wat vanaf de volle tribunes rolde.
Ook opvallend was het feit dat de Ducks fans op hun dooie gemakje in een (eenden)pas zowat aan het einde van de eerste periode pas op hun plaats gingen zitten. En ruim voor tijd het Honda Center alweer achter zich lieten. De wedstrijd tegen de Ducks werd overigens geen succes voor de Rangers. In mijn bio zie je dat ik een echte fanboy ben van Henrik Lundqvist. Lundqvist mocht die avond na tien minuten en drie tegengoals op de bank gaan plaatsnemen. En de Rangers verloren ook nog…
Het kleine Face-Off
Maar ach, de sfeer rondom beide duels, de aangename temperatuur in Calfornia en natuurlijk het eerdere interview in de Penguins lockerroom in Staples Center maakte veel goed. Zo niet alles. Want ga maar na, binnen een paar maanden na de start stond het kleine Nederlandse Face-Off in de lockerroom van het team dat back-to-back Stanley Cup houder is. En sta je ineens oog in oog met Sidney Crosby.
Wie had gedacht dat Face-Off dát in een paar maanden na de start al zou flikken, had ik voor gek verklaard. Maar toch… we did it. En er komt nog zoveel moois aan, te beginnen straks met het WK U18 in Mexico.
