De finale van Stanley Cup is in gang gezet. En hoe! Vegas Golden Knights en Washington Capitals legden een fantastisch eerste duel op het ijs. Tim Gerth vat een prachtige ijshockey nacht voor jullie samen.
Vegas Golden Knights – Washington Capitals 6-4
Na de twee beslissende shutouts voor Braden Holtby en een bizar savegemiddelde voor Marc-André Fleury in de eerste drie rondes, zou de Stanley Cup Final toch voor een groot deel draaien om wie zijn doel schoonhoudt. Niets was minder waar in de eerste wedstrijd tussen de Capitals en de Golden Knights! De twee ploegen maakten er een waar doelpuntenfestijn van waarin de Knights uiteindelijk kwamen bovendrijven als winnaar.
Hoewel er tien goals werden gemaakt, zullen we maar gelijk toegeven dat dat niet valt toe te schrijven aan blunders van de goalies. Veruit het grootste gedeelte van de goals volgde uit een compleet uitgespeelde aanval waarna de doelman volledig kansloos bleek. Negen verschillende doelpuntenmakers maakten er een spektakelstuk van dat moeilijk valt te overtreffen!
Na wederom een theatrale opening zoals we die inmiddels van Vegas kennen, was het Colin Miller die in de achtste minuut tijdens de enige powerplay van de Knights van afstand de score opende voor de thuisploeg. Vervolgens pakte Washington het initiatief met twee goals binnen een minuut van Brett Connoly en Nicklas Backstrom. William Karlsson en Reilly Smith zetten de thuisploeg weer op voorsprong, maar dat zou wederom niet de laatst leidingswissel zijn.
Na een briljante pass van TJ Oshie zette John Carlson de Capitals weer op gelijke hoogte. Tom Wilson zette de fans uit Washington in vuur en vlam door de bezoekers weer op voorsprong te brengen met een klassieke rommelgoal die er uiteindelijk via Fleury in ging. Maar in een wedstrijd waarin zelfs Ryan Reaves tot scoren komt bleek alles mogelijk. Nadat de sloopkogel de 4-4 had binnengewerkt, zette Tomas Nosek Vegas met iets meer dan tien minuten te gaan weer op voorsprong, om vervolgens ook een emptynetter te maken en de wedstrijd in het voordeel van Vegas te beslissen.
Zoals gezegd, de goals werden vooral gekenmerkt door snel en aanvallend spel. Slechts een goal (van Vegas) viel uit de powerplay en zowel Fleury als Holtby waren niet op hele grote fouten te betrappen. Als iemand niet volledig werd vrijgespeeld, ofwel door een mooie aanval ofwel door een lucky bounce, werd er wel met een tip-in gescoord. Toegegeven, de 4-3 van Wilson ging er op een lullige manier in: de puck achter Fleury’s pads terechtkwam en vervolgens door de goalie zelf binnen werd getrapt, maar in zo’n hectische situatie kun je dat een goalie ook niet heel erg kwalijk nemen.
Schrikken voor Marchessault
Een schrikmomentje in de wedstrijd voor Vegas was de pijnlijke botsing van Jonathan Marchessault. De smaakmaker van Vegas was het slachtoffer van een van de beruchte hits van Wilson, die compleet uit het niets kwam. Hoewel de hit niet overduidelijk illegaal was, was de puck al een tijdje weg en had de Knight de hit totaal niet meer verwacht. Wilson en David Perron mochten allebei gaan zitten vanwege de schermutselingen achteraf. Marchessault moest kort naar de kleedkamer, mogelijk vanwege het concussion protocol, en zou later in de wedstrijd terugkeren. Perron had trouwens geluk dat hij mocht blijven staan, want die was van de bank af gesprongen om zich in de touwtrekruzie te mengen. Normaal gesproken word je dan naar de kleedkamer gestuurd, maar het was de scheidsrechters blijkbaar niet opgevallen. Achteraf zouden de Golden Knights reageren dat ze hopen dat de hit van Wilson ‘door de league afgehandeld zou worden’, wat zoveel betekent als dat zij het in ieder geval een schorsing waard vonden. Oordeel zelf:
