Dinsdag speelde HV71 tegen Brynäs. Beide ploegen troffen elkaar in de finale om het Zweeds kampioenschap van seizoen 2016/2017. Pas in overtime van de zevende wedstrijd viel de beslissing. HV71 trok aan het langste eind en kroonde zich kampioen. Hoe anders is het nu met beide clubs. Zowel de ploeg uit Jönköping als die uit Gävle wisselen goede wedstrijden met slechte af en dat laat zich vertalen in de stand waarin beiden net onder de middenmoot plaats moeten nemen. Maar omdat er geen uitblinkende teams zijn, zijn de onderlinge verschillen nog te overzien en kan bij winst zomaar vier of plaatsen worden opgeschoven.
Assistent-coach HV71 over het seizoen tot nu toe
Voorafgaand aan de wedstrijd sprak ik na de morning-skate kort met Nicklas Rahm, de assistent-coach van HV71, over het slechte begin van het seizoen. Het zou makkelijk zijn om de vele blessures als excuus te gebruiken, maar dat deed hij niet. “We spelen niet slecht, maar we scoren niet. Sommige wedstrijden spelen we echt goed, zoals de 0-4 uit bij Växjö. Ook de wedstrijd in Gotenburg tegen Frölunda speelden we goed, maar wij scoorden niet in de powerplay, waar zij dat wel deden.” De powerplay is dit seizoen sowieso een slecht onderdeel van de ploeg uit Jönköping. Er wordt veel te weinig uit gescoord. Ook zaterdag tegen Timrå werd er uit vier mogelijkheden met een man meer op het ijs niet gescoord,” verduidelijkt Rahm. “Bovendien speelden we goed, maar scoorden maar één keer op 36 schoten. Zij scoorden twee keer uit 22 schoten.” Om tot meer goals te komen zijn de aanvalslijnen aangepakt. “We moesten wat doen. We hebben wat lijnen door elkaar gehaald en zoals het er vanmorgen in de morning-skate uitzag, gaat dat goed.” Tijdens die ochtendtraining ontbrak club topscorer Mattias Tedenby. “We hebben hem wat rust gegeven voor de wedstrijd van vanavond. We moeten zuinig op hem zijn, we hebben hem echt nodig.”
Als afsluiting vroeg ik hem of hij bekend is met het Nederlandse ijshockey. “Ik weet dat een team in Duitsland speelt. Is dat op het tweede niveau?” antwoorde Rahm. “Nee, ik weet niet veel van het Nederlands ijshockey. Laatst was er een documentaire op TV over de Olympische Spelen in 1980. Daar ging het nog wel over het Nederlands team. Jullie hadden toen een Zweedse coach,” vervolgt hij. Nadat Rahm al wegliep draaide hij zich nog om en zei: “Oja, bij marketing werkt iemand, die heeft nog in Nederland gespeeld.” Na wat navraag in de pauze van HV71 – Brynäs bleek dat het om Pether Nork te gaan die in het seizoen 1996/1997 voor Eindhoven Kemphanen speelde (42 wedstrijden, 32 goals en 40 assists).
HV71 – Brynäs 4-1
Voor HV71 begon de wedstrijd dramatisch. Na amper drie minuten lag de puck al in het net achter Jonas Gunnarssson. In tegenstelling tot de eerdere wedstrijd werd nu echter wél gescoord uit een powerplay. De Fin Miko Lehtonen scoorde in de eerste powerplay van de wedstrijd, zijn eerste goal voor de ploeg uit Jönköping, wat een ruststand van 1-1 op het scorebord bracht. De tweede periode was de blauw-gele formatie heer en meester en in de 29e minuut haalde Brynäs, de startende goalie, Tomi Karhunen van het ijs bij een stand van 3-1. Ook zijn vervanger David Rautio kreeg in deze periode een tegengoal te verwerken: 4-1. Doordat er in de laatste periode niet werd gescoord was dat tevens de eindstand. Opvallend, gezien de slechte eerdere powerplays, was dat HV71 twee keer wist te scoren uit de twee powerplays die het kreeg. Tedenby had duidelijk baat gehad bij de rust die hij kreeg bij de morning-skate. Met zijn gebruikelijke inzet, techniek en snelheid zorgde hij veelvuldig voor openingen in de Brynäs verdediging.
Tedenby over de wedstrijd
Na de wedstrijd kon ik in de kleedkamer spreken met Mattias Tedenby, die erg tevreden was met de winst: “We speelden goed, wisten de puck lang in het aanvalsvak te houden en vanuit de verdediging konden we bij puck-winst snel overschakelen en hadden we goede breaks.” Ook de powerplay liep deze wedstrijd goed met twee goals uit twee powerplays. “Ja, die liep eindelijk weer eens lekker. Dit seizoen ging het nog niet goed, maar we spelen lekker en powerplay heeft alles met vertrouwen te maken. Dat hebben we en dat zag je nu ook in de powerplay,” zei een tevreden Tedenby.
De bij HV71 opgeleide Tedenby was in 2008 een eerste ronde draft-keuze van New Jersey Devils (als 24e) en speelde van seizoen 2010/2011 tot en met seizoen 2013/2014 voor de organisatie. In totaal kwam de kleine maar watervlugge aanvaller tot 120 wedstrijden in de NHL en 126 in de AHL. “Ik heb erg veel geleerd bij de Devils. Vooral kleine details. Mijn spel is daar echt beter geworden. Toch besloot ik na vier seizoenen terug naar Zweden te gaan. Ik schommelde op en neer tussen de NHL en AHL. Terug in Zweden werd ik een dragende speler,” zegt Tedenby over zijn tijd bij de ploeg uit de Garden State.
Dat brengt me op de vraag over wat hij vindt van het aantal Zweden dat nu in de AHL speelt. In Zweden is er op dit moment een discussie of het wel een goede zaak is voor het Zweeds ijshockey als er zoveel jonge spelers in de AHL spelen, terwijl de kans bij een aantal daarvan klein is om de NHL te halen. Zou het dan niet beter zijn om eerst nog in de SHL te rijpen. Een goed voorbeeld hiervan is Elias Pettersson die vorig seizoen eerst nog een jaar in de SHL speelde en nu goed ijshockey laat zien in Vancouver. Tedenby over deze discussie: “Voor de spelers zelf is het goed. Net als ik heb gedaan, leren ze daar erg veel. Je handelingssnelheid moet goed zijn op het kleinere ijs. Sommige spelers zijn typische spelers voor het grotere ijs in Europa. Maar het is de eigen keus van de spelers. Ik heb er destijds voor gekozen om terug te komen. Daar heb ik geen spijt van.”
Door zijn goede spel dit seizoen waren er analisten die vonden dat Tedenby weer een kans zou moeten krijgen bij Tre Kronor, het nationale team van Zweden. Bondscoach Rikard Grönborg koos uiteindelijk niet voor de puck-goochelaar. “Ja, wat kan ik van zeggen? Ik ben goed in vorm, maar de coach beslist. Nu kan ik me wel volledig focussen op HV71,” zegt hij met enige teleurstelling. Tedenby speelde 35 wedstrijden in het shirt van Tre Kronor. De laatste keer in seizoen 2015/2016.
Geïnteresseerd in Nederlands ijshockey
Als afsluiting vroeg ik Tedenby over wat hij weet van het Nederlands ijshockey: “Ik heb samen gespeeld met een Nederlander. Ik weet zijn naam niet meer maar het was op een ijshockeykamp in Finland. Verder speelt Sprong bij Pittsburgh, een goede speler. Dat is een Nederlander toch? Verder weet ik niets van het Nederlands ijshockey.” Waarop de geïnteresseerde aanvaller mij vraagt naar het Nederlands ijshockey en ik hem kort de stand van het Nederlands ijshockey uitleg met een team in de Oberliga en de combineerde competitie met teams uit België en Nederland.
Örebro – HV71, een totaal andere wedstrijd: 5-1
Twee wedstrijden, twee totaal verschillende teams. Waar HV71 in de wedstrijd dinsdag vertrouwen uitstraalde, was daar donderdag niets meer van terug te zien.
De eerste periode was, als je keek naar de statistieken niet eens slecht voor de gasten uit Jönköping. Twaalf schoten op doel voor HV71 tegen vier van Örebro. Toch ging de blauw-gele formatie met een 1-0 achterstand naar de kleedkamer. Nadat Örebro op 2-0 was gekomen moest er lang worden bekeken en gediscussieerd of de 3-0 was gescoord of niet. Uiteindelijk was het arbitrale viertal het er over eens dat het doelpunt telde. Nadat HV71 via een powerplay (ze kunnen het dus toch) tegen had gescoord, kon Örebro dat binnen anderhalve minuut ook. Een 4-1 tussenstand dus via een powerplay van ÖRE.
In de derde periode probeerde HV71 nog wel maar passes waren vaak te onzuiver en kwamen niet aan. Twee minuten voor tijd bracht Tylor Spink (zijn tweelingbroer Tyson speelde vandaag niet) de eindstand op het scorebord in een vijf tegen drie situatie: 5-1. De sfeer in de Behrn Arena was vanaf de eerste minuut geweldig. Als het spel stil lag hoorde je geen muziek door de luidsprekers galmen. Daarentegen hoorde je de gehele wedstrijd het fanatieke publiek zingen en hun team aanmoedigen. Alleen in de pauzes tussen de periodes door namen zij ook even rust.
Steén en Palushaj over ijshockey in Zweden
Na deze wedstrijd sprak ik met goalie Stefan Steén en aanvaller Aaron Palushaj. Beiden spelen dit seizoen voor het eerst bij Örebro. Voor beiden op het eerste gezicht een stapje terug. Steén kwam over van Färjestad. Terwijl er over Palushaj, die wordt gezien als een echte topspeler, deze zomer vele artikelen zijn geschreven toen zijn overgang van Brynäs naar ÖRE bekend werd.
Beiden waren voor Örebro deze wedstrijd van doorslaggevende betekenis. De ene met 24 saves op 25 schoten, de ander met drie assists.
Steén over zijn overgang: “Alle teams in Zweden kunnen van elkaar winnen en alles ligt dicht bij elkaar. Ja, Örebro is een kleinere club, maar het is ook leuk om als team te groeien. Verder zijn er niet zoveel verschillen. We reizen per bus naar dezelfde clubs om tegen te spelen. Er zijn alleen andere jongens in de kleedkamer.”
Palushaj reageert ongeveer hetzelfde: “Ja, ik geloof graag dat je veel hebt kunnen lezen over mijn overgang. Ik vindt het leuk om samen met dit team ergens naar toe te kunnen werken. Tot nu toe gaat dat goed. We hebben een mindere periode gehad waarin we vijf keer achter elkaar verloren toen ik geblesseerd was. Nee, dat kwam niet alleen door mijn afwezigheid, ik was maar drieënhalve wedstrijd geblesseerd.” De Amerikaan die in 2007 als 44e werd gedraft door St. Louis Blues vervolgt: “Iedereen hier kan winnen van elkaar. Ik zag net dat Rögle [dat onderaan stond] won van Växjö. Na veertien wedstrijden is het verschil tussen de eerste en de laatste maar 13 punten.” Dat merkte ook HV71 dat voor dinsdag op een dertiende plaats stond en na de winst op Brynäs op een achtste. Het verlies tegen Örebro zorgde ervoor dat ze nu elfde staan.
De spraakzame Palushaj is verder zeer te spreken over Zweden en het warme welkom dat hij Brynäs en Örebro kreeg. Voordat de 29-jarige Amerikaan, twee seizoenen geleden, naar Zweden kwam speelde hij dertig wedstrijden in de NHL (Montreal, Colorado en Carolina) en 71 wedstrijden in de KHL (Zagreb, Yekaterineburg en Minsk). Tussendoor was hij nog in 343 wedstrijden in de AHL actief en speelde negen wedstrijden voor de USA op het WK in 2013. Hij heeft dus heel wat vergelijkingsmateriaal, maar zegt zich erg thuis te voelen bij Örebro. Dat de fans met hem weglopen is wel te begrijpen, want de technisch erg vaardige forward toont in de wedstrijden veel inzet en is vooral belangrijk met zijn assists (11 wedstrijden, 4 goals, 10 assists). Ook tegen HV71 had hij een belangrijk aandeel met drie assists.
Ook de 25-jarige Steén, die inmiddels aan zijn vierde SHL club bezig is en in de tussentijd ook nog een paar keer is uitgeleend aan clubs in de AllSvenskan, was belangrijk voor de ploeg. Net als zijn collega aan de andere kant van het ijs, Jonas Gunnarsson, kreeg hij 25 schoten op doel te verwerken. Daarvan ging er dus één in het net. “Het was een powerplay-goal. Ik weet niet zeker of ik de puck had kunnen pakken. Dat moet ik nog nakijken. Ik kijk altijd al mijn wedstrijden na op wat er beter kan, dus ook deze goal,” zegt een verder tevreden Steén.
Geen kennis over Nederlands ijshockey
Op mijn inmiddels gebruikelijk vraag over wat ze weten van het Nederlands ijshockey antwoord Palushaj dat hij hiervan niets weet. Steén verwart in eerste instantie Kölner Haie, waar hij ooit een toernooi speelde, met Nederland. Ook hij is verder niet echt op de hoogte van het Nederlands ijshockey. Als ik hem vertel dat we een Nederlandse goalie hebben in de HockeyEttan reageert hij: “Die zal het druk hebben. Die gasten daar schieten veel en hard!” Als ik hem vertel dat Visby/Roma morgen tegen de koploper speelt, weet hij meteen wie dat is: “Oei, tegen Hudiksvalls, dan gaat hij het druk krijgen, die zijn goed.”
%20en%20Palushaj%20(Örebro)%20nemen%20hun%20teams%20bij%20de%20hand){kind=link}