Onlangs vond in het Duitse Füssen, thuishaven van de Duitse nationale teams, de tweede editie van de IIHF Development Cup plaats. Een jaar na de eerste editie in ministaat Andorra in de Pyreneeën. Christian Pierre maakte een verslag en stak zijn licht op bij de Ier Aaron Guli, bezieler van het toernooi.
Drie deelnemers van de eerste editie keerden terug aan de face-off in Füssen: Andorra, Ierland en Portugal. Nieuwkomer was de Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, die vorig seizoen zijn internationale ijshockeydebuut beleefde als onafhankelijk land in oefenwedstrijden tegen Bosnië & Herzegovina in Sarajevo. Opmerkelijke afwezige in Füssen was Marokko, de winnaar van de eerste editie. De Marokkaanse federatie vaardigde evenwel een vertegenwoordiger af, net zoals Jamaica om met de deskundigen van de IIHF te praten over hoe ijshockey in hun land verder kan worden ontwikkeld.
Common Ground
Wat alle vier deelnemende landen gemeen hebben, is dat hun ijshockeyprogramma’s vrij klein zijn. Ofwel omdat hun landen klein zijn (Andorra heeft slechts 77.000 inwoners) of omdat ijshockeyen volgens de IIHF-regels moeilijk is om infrastructurele redenen. Van de vier deelnemers in Füssen heeft alleen Ierland ervaring met deelname aan het IIHF- Wereldkampioenschappenprogramma. Jammer genoeg sloot de enige Ierse ijsbaan de deuren. Er is evenwel hoop dat er binnenkort een nieuwe ijsbaan opent om het programma opnieuw een boost te geven. Andorra is het enige land van de vier met een mooie reguliere IIHF-ijsbaan (1.500 zitplaatsen). Spanje organiseerde in 1997 hier de toenmalige D-poule van het IIHF-WK, met België als deelnemer. De Zuiderburen liepen evenwel promotie mis; Zuid-Korea en Kroatië promoveerden een groep hoger.
Diaspora
Terwijl Andorra het kleinste land was dat deelnam, rekruteerde het de meerderheid van zijn spelers via de enige club van het land, Andorra Hoquei Gel in Canillo. Enkele andere spelers zijn actief in omliggende grensclubs in Frankrijk of Spanje. De overige teams hadden ook enkele import-spelers met roots in het land van herkomst of genaturaliseerde spelers uit ijshockeylanden die toch wel de verschilmakers op het ijs bleken. Neem bijvoorbeeld Jure Stopar, die het toernooi leidde in punten (27) en goals (19). Hij speelde ooit voor de Sloveense nationale teams U18 en U20 en beëindigde zijn profcarrière in 2012 voordat hij verder zuidwaarts trok. Naast spelen in FYR Macedonië, ijshockeyde hij ook voor Al Ain Theebs in de Verenigde Arabische Emiraten.
Portugal, dat in de eerste editie voornamelijk op inline hockeyspelers rekende, verbeterde in vergelijking met vorig jaar ook met enige hulp van spelers met een Portugese afkomst. Philip Sardinha, die 13 goals scoorde, speelde ooit twee QMJHL-wedstrijden voor Gatineau en speelt amateurhockey in Quebec in de LHSAAAQ.
Daarentegen beleefden heel wat spelers dankzij deze Development Cup hun eerste internationale ijshockeyervaring. De Portugees Ivan Silva, de goalie met de beste GAA (2.25) in de voorronde, had vorig jaar al een uitstekend toernooi na zijn overstap van inline hockey naar ijshockey. Net als zijn overige Portugese teamgenoten, krijgt hij meer ijstijd door samen met hen af te reizen naar ijshockeytoernooien in Spanje. Dit vanwege een acuut gebrek aan ijssportfaciliteiten in Portugal.
FYR Macedonië kende een succesvol debuut in de Beierse stad. In de afgelopen jaren is er opnieuw een ijsbaan in het land geopend. Het betreft echter een kleine halfopen piste waardoor het ijshockeyseizoen niet het gehele jaar doorloopt. Het heeft echter wel geholpen bij de wederopbouw van de ijshockeysport in het land, dat als deel van het toenmalige Joegoslavië een club in de hoogste klasse had en in het verleden een IIHF-Wereldkampioenschap organiseerde in hoofdstad Skopje.
Het team van Macedonië kende een goede toernooistart. Kristijan Tashevski opende al na 38 seconden de score in de eerste wedstrijd tegen Ierland. Ierland probeerde evenwel onmiddellijk terug te vechten en David Sally, een Ier die in Ontario speelde, scoorde een hattrick. Dat was niet voldoende door de vijf doelpunten van Stopar, die een 9-6 overwinning opleverde. Tegen Andorra creëerde FYR Macedonië snelle acties die in de eerste periode een 4-0 voorsprong opleverde, om de wedstrijd uiteindelijk met 9-4 op het scorebord te beëindigen. Portugal bleek de zwaarste tegenstander in de voorronde te zijn. Uiteindelijk won FYR Macedonië met 5-4 en Portugal eindigde de voorronde op de tweede plaats.
Final Four
Beide landenteams ontmoetten elkaar opnieuw in de finale, terwijl Ierland en Andorra knokten voor de derde plaats. Ierland had Andorra met 6-4 verslagen in de voorronde, maar de plaatsingswedstrijd werd nog krapper. Andorra speelde met slechts twee lijnen, maar Gerard Avila opende de score voor het team na 30 seconden en bezorgde zijn ploeg vier minuten later een voorsprong van twee doelpunten. Hij eindigde uiteindelijk met vijf doelpunten, maar dat was niet voldoende. Ierland, met tweemaal zoveel spelers op het team roster, draaide het spel in de laatste periode. Sally scoorde nog een hattrick terwijl Matthew Karasinski en Thomas Carpenter elk twee treffers achter hun naam zetten in de 8-7 overwinning.
De finalewedstrijd tussen de twee Zuid-Europese landen bleek ditmaal niet zo’n close-game als in de voorronde.. Dimitri Prokudin, Jure Stopar en Stefan Deckovski bezorgden FYR Macedonië na slechts tien minuten een voorsprong van drie doelpunten. De treffer van Isaac Carreiro met amper 44 seconden op de klok in de eerste periode beperkte de schade voor Portugal, maar FYR Macedonië ging door met vier onbeantwoorde goals in de tweede periode. Uiteindelijk won het team de wedstrijd met 9-3 en was Stopar opnieuw een klasse apart met vier doelpunten en twee assists.
Het eerste internationale toernooi voor de Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië was ongetwijfeld een fantastisch succes voor de nieuwkomers, maar uiteindelijk keerde elk nationaal team met mooie herinneringen huiswaarts om daar verder aan de sport te bouwen.
Bedenker en bezieler
Christian Pierre had een gesprek met de Ier Aaron Guli, voorzitter van de Ierse ijshockeyfederatie en bedenker én bezieler van het toernooi. “Ik bedacht dit toernooi zodat landenteams die om welke reden dan ook niet aan het IIHF WK-programma kunnen deelnemen, toch de sport in hun respectievelijke landen kunnen spelen en zich zo kunnen profileren als ijshockeynatie. De traditionele manieren om ijshockey te ontwikkelen, werken niet echt in deze landen. De nadruk ligt er vooral op om te tonen dat deze landen de ijshockeysport beoefenen en dit evenement kunnen gebruiken om de basisontwikkeling van de sport in hun land via hun nationale seniorenteams heren te promoten”, legt Aaron Guli uit.
“Toen ik contact opnam met al deze landen om naar hun interesse te peilen, werd ik meteen benaderd door Adil El Farj uit Marokko. Hij was geïnteresseerd en zag meteen ‘the big picture’ van het belang van een dergelijk event. Sindsdien is hij mijn partner in het plannen en organiseren van de Development Cup.”
Zoals reeds vermeld, kon de eerste editie plaatsvinden in Canillo, Andorra. Midden in de bergen, op de enige ijsbaan van deze ministaat. Het toernooi vond toen plaats in september 2017 met Ierland, Marokko, Portugal en Andorra als deelnemers. Marokko eindigde als winnaar, gevolgd door Ierland als 2de, Portugal 3de en gastland Andorra als laatste.
De tweede editie in Füssen, Duitsland vond plaats in november 2018. “Füssen is om verschillende redenen gekozen”, stelt Aaron Guli. “De centrale locatie was belangrijk, alsook de bereidheid van de Duitse Federatie, DEB, om dit evenement te organiseren en uiteraard ook de Duitse hockeyexpertise.”
De bezieler van het toernooi merkte alvast progressie. “De speelkwaliteit van de teams is er op vooruit gegaan. Veel heeft te maken met het feit dat de teams nu beter voorbereid zijn op het te verwachten wedstrijdniveau.”
Toekomst
“We gaan nu verder rapporteren over dit toernooi en dan zullen Adil en ik gaan samenzitten om te beginnen met de planning van de derde editie in 2019. Waar die zal plaatsvinden, moet nog worden besproken.”
Het harde werk van beide gangmakers werd beloond want deze editie werd door de IIHF goedgekeurd. “De IIHF heeft ervoor gekozen om met ons samen te werken om dit evenement verder te ontwikkelen, te laten groeien en te professionaliseren. Hun hulp wordt dan ook enorm op prijs gesteld”, stelt Aaron Guli. “Ik denk dat elk evenement waar kleinere, niet-traditionele ijshockeylanden aan kunnen deelnemen fantastisch is. Er moet een mogelijkheid zijn voor deze landen om deel te nemen. Toernooien zoals de Development Cup zijn belangrijk voor niet-traditionele landen omdat ze de sport kunnen profileren en ‘grassroots’ ijshockey voor jongeren zo kunnen opbouwen. Op die manier kunnen ze tevens hun beleidsmakers tonen dat ze inderdaad de sport beoefenen en zo de voordelen die ijshockey kan bieden, laten zien. Dan is het hopen dat dit in deze landen zal helpen voor het verwerven van hun eigen permanente ijsbanen met officiële afmetingen”, sluit Aaron Guli af.
(Foto’s Development Cup: Alan McNeice)
