Toen jij net in aanraking kwam met ijshockey, wat was toen jouw favoriete speler en waarom?
Cor: Mijn eerste aanraking met ijshockey was de rode machine. Jaren 70 via de tv op Olympische Spelen en WK’s, want meer kreeg je ze niet te zien. Mijn absolute “held”was toen Valeri Kharlamov. Daar heb ik nog een artikel aan gewijd in de rubriek Spot-On. In de jaren 80 raakte ik bekend met Wayne Gretzky, toen is mijn liefde ontstaan voor de Edmonton Oilers. Valeri was mijn eerste held, daarna Wayne en nu Connor McDavid.
Stef: Mijn achtjarig zoontje is mijn favoriete speler! Maar als ik naar de grote jongens kijk, dan is het Mr Devil, Ken Danyenko. Iemand die zichzelf, met een glimlach, volledig geeft voor het team. Gek genoeg leerde ik hem kennen in een vorming over vooroordelen. Er werden verschillende foto’s van hem getoond en niemand wist dat het een en dezelfde persoon betrof, deelnemers gaven steeds een ander oordeel over de man. Niemand had ook maar enig vermoeden dat hij een succesvol ijshockeyspeler was.
Tim: Nog steeds Evgeni Malkin. Naast Sidney Crosby bij de Penguins een soms vergeten held. Ik heb met sporters, zoals veel mensen, toch een beetje een zwak voor de underdog en al helemaal als die een uitgesproken karakter heeft. Nu kunnen we Malkin en met name de Penguins moeilijk een underdog noemen, maar zijn fanatisme, humor, taalgebruik en karakter, dat hem vaak onnodige straffen oplevert, maken hem een unieke speler. Daarnaast is zijn stijl van spelen, een speler eigenlijk te groot om echt goed te kunnen omgaan met de puck en slungelig oogt over het ijs, gewoon iets dat altijd opvalt.
Tessa: Mitch Bruijsten. Ik weet niet waarom maar zijn manier van spelen sprak me echt aan. Ik had altijd al een voorkeur voor de Bruijsten broertjes, dus toen Kevin ook nog eens bij de Trappers kwam spelen was dat natuurlijk perfect. Maar ik heb ook wel een zwakke plek voor iemand zoals Nick de Ruijter, heerlijk stukje karakter wat gelijk op het ijs kwam.
