Afgelopen week hebben jullie het allemaal kunnen volgen via Face-Off; de Oranje U18 meiden haalden goud op in Mexico. Een ongekend resultaat! Voor het eerst op een wereldtoernooi aanwezig, en dan direct de gouden plak opeisen. Daar zijn we onnoemelijk trots op, maar! Het wordt ook hoog tijd om door te pakken. Ed Versteeve blikt terug op een fantastische week in Mexico, maar ook vooruit naar de toekomst.
SPANJE EN TURKIJE
De opening van het toernooi was wat moeizaam. Tegen Spanje speelde de ploeg van Alf Philippen een zeer moeizame tweede doorgang. Bij een stand van 1-2 trof Spanje de paal. Even later knalde Isabelle Schollaardt de gelijkmaker shorthanded achter de Spaanse goalie. Van die momenten dat een toernooi ‘omdraait’ heb je altijd. Ik bestempel die puck op de paal als game changer. Nadat Larissa Haverkorn de 3-2 had gemaakt, besliste Esther de Jong op ‘NHL waardige wijze’ het duel met een prachtige treffer. Die bleek goed voor de 4-2 winst.
Turkije bleek geen hoogvlieger te zijn op het toernooi. Na een bizar slechte voorbereiding (vlucht van bijna 40 uur, spullen die pas in de ochtend van de wedstrijddag arriveerden) walsten onze U18 kanjers over de Turkse ploeg heen. Met een 12-1 overwinning op zak, stapten de meiden van het ijs. Na twee dagen vol gas, kwam de rustdag misschien wel op een heel fijn moment. Je merkte dat er wat ‘druk’ op de ploeg lag, die mogelijk met een dagje ontspannen en ‘het koppie leeg maken’ zou verdwijnen.
KAZACHSTAN EN MEXICO
Na de rustdag kwamen de Kazachse U18 meiden langs op het menu. De voormalige Russinnen waren vorig jaar uit 1B gedegradeerd, en leken op voorhand de favoriet voor de titel in Mexico. Echter verloren de Kazachse dames van Mexico, en dus moesten zij langs onze U18 kanjers om kans te houden op goud. Keepster Eline Gabriele was niet van plan aan een comeback mee te werken vanuit Kazachstan:
Nederland U18 speelde vol hernieuwde energie, had het heel even lastig, maar was in grote delen de baas tegen Kazachstan. Het won dik- en dik verdiend met 5-2, stuurde Kazachstan daarmee het bos in, en kon zich op gaan maken voor de finale tegen Mexico om het goud. Vanaf dat moment zag je de focus in de ploeg, in de koppies en in de ogen.
Niemand, ook het verrassende Mexico niet, zou deze ploeg van goud af kunnen houden. En dat bleek op zaterdag! Ik heb zelden een jonge ploeg gezien die zo goed en gedisciplineerd speelde, als deze U18 kanjers. Alles wat Alf Philippen in de teambespreking besprak, en als kansen zag, werd uitgevoerd. 4-0! Een uitslag die er niet om loog, en dus was de titel voor onze meiden! Wat een prachtig toernooi! Als kers op de taart werden Emma Fondse en Romy Brouwers uitgeroepen tot beste goalie en verdedigster van het toernooi.
EINDSTAND WK U18 MEXICO
| # | TEAM | GP | W | OTW | OTL | L | PTS | +/- |
| 1 | Nederland U18 | 4 | 4 | 0 | 0 | 0 | 12 | +20 |
| 2 | Mexico U18 | 4 | 3 | 0 | 0 | 1 | 9 | +2 |
| 3 | Spanje U18 | 4 | 2 | 0 | 0 | 2 | 6 | +7 |
| 4 | Kazachstan U18 | 4 | 1 | 0 | 0 | 3 | 3 | +7 |
| 5 | Turkije U18 | 4 | 0 | 0 | 0 | 4 | 0 | -36 |
DIT IS HET MOMENT!
Ik gaf het al aan in mijn laatste bijdrage vanuit Mexico; iedereen is zo trots als het maar zijn kan op deze ploeg. Ik ook, heel trots zelfs. Ik heb een zwak voor mooie sportverhalen, en had er zojuist één van heel dichtbij mee mogen maken. Niet alleen de titel, maar vooral de mindset van deze jonge meiden die alles voor elkaar over hadden om dat ene doel te bereiken. Een staf die alles tot in de tactische puntjes had uitgedacht. En wat te denken van Jenny Goessens?! Ik heb van dichtbij kunnen zien hoeveel tijd, energie en plezier zij in het ijshockey stopt. We doen niet aan standbeelden, maar zij zou er dubbel en dwars één verdienen. Misschien wel twee. Ze is teammanager hoogste categorie. Petje af!
Maar zijn we er nu dan? Goud omgehangen gekregen en dat was het. Mooi niet! De bond is nu aan zet in mijn ogen. Nee, we halen niet uit naar de bond. Zo zijn wij niet, maar we denken wel in kansen. We hebben helden nodig in de sport om het ijshockey in de breedte omhoog te trekken. Dit is een enorme boost voor jonge meiden om ook te gaan ijshockeyen. Het gaat om aanwas creëren. Het is nu van enorm belang dat de jeugdplannen gesmeed worden, dan wel verder opgepikt worden. En dan vooral bij de meiden. Meiden? Klinkt vreemd, maar ik zal het uitleggen.
Als we even heel simpel kijken naar waar we staan met het ijshockey, denk ik -en dat is echt een persoonlijke mening- dat we met het vrouwen ijshockey eerder een kans hebben op het topniveau dan de mannen. Misschien wel Olympisch. Ik baseer dat puur op gevoel trouwens, en het staat een ieder vrij om daar anders over te denken. Ik denk dat er nu heldere keuzes gemaakt moeten worden, maar dat er vooral op jeugd ingezet moet worden. Op de IIHF Ranking staan de dames ook hoger dan de mannen.
Natuurlijk, die initiatieven lopen al (bijvoorbeeld bij de U10/U12 bij de jongens), maar als we kijken naar de U20 en U18 bij de mannen, dan is die lichting niet heel hoopvol te noemen qua resultaten. De U20 degradeerde naar het vijfde niveau, het U18 team speelt in maart het WK op het vijfde niveau. De mannen spelen op het vierde niveau in Tilburg straks, maar…. Zijn te veel afhankelijk van Tilburg Trappers. Zijn de Tilburgers beschikbaar dan is er sprake van een prima Oranje ploeg. Zijn er niet? Dan wordt het echt al een lastiger verhaal.
STABIELERE BASIS
In de breedte hebben de dames een stabielere basis; ze zijn daarin niet afhankelijk van ‘Tilburg Trappers taferelen’. Acht meiden van de U18 lichting die goud wonnen in Mexico, gaan op jacht naar een plek in de vrouwen selectie. Daarvan weten Marée Dijkema, Isabelle Schollaardt en Larissa Haverkorn al wat het is om met ‘het grote Oranje’ mee te doen.
Alf Philippen heeft de opvolgsters al klaar staan om het U18 team in te stappen. Meiden die net afvielen voor Mexico gaan volgend jaar hun kans pakken. De jonge ladies die nu goud wonnen weten wat het is om een toernooi te spelen, plus dat we tussen de palen twee exceptioneel goede goalies hebben staan met Emma Fondse en Eline Gabriele.
De vrouwen eindigden vorig jaar als tweede in Zuid-Korea op het vierde niveau, en ondanks het stoppen van Myrthe Martens en Jessie Tegelaar, zijn zij opnieuw kanshebber op goud. Mineke de Jong heeft aangegeven even afstand te nemen, maar die komt misschien volgend jaar weer bij de ploeg. Het kan dus zomaar zijn dat het vrouwenteam naar de derde groep promoveert.
En dus lijkt een keuze voor de dames een logische te zijn. Zie de dames bij het handbal, voetbal, hockey en volleybal bijvoorbeeld eens. Sporten waar structureel (voetbal dan recent) ingezet is op succes bij de vrouwen, teams die nu bovenin de wereldtop draaien. Het ijshockey kan daar ook komen, maar dan is het wel zaak dat we nu doorpakken. Investeren in de jeugd, investeren in de dames. Ze verdienen het, dubbel en dwars!
