Vorige week ging de kogel door de kerk: Tilburg Trappers is (vooralsnog) niet welkom in DEL2. Daarmee slingerden de Duisters snoeihard de deur in het slot en zullen de Brabanders zich moeten beraden hoe de (nabije) toekomst eruit gaat zien. Welke opties kunnen worden overwogen?
OBERLIGA
Vier jaar geleden stapte Trappers de Oberliga in. Een volledig nieuw avontuur, waarbij Tilburg zou gaan kijken of het aan kon haken. Nu, in oktober 2018, prijken er liefst drie Oberliga titels op het palmares van de club. Een succes dat niemand op voorhand had kunnen bedenken, maar dat nu wel een keerzijde in het sentiment oplevert.
De ‘originele’ Oberliga teams zuchten en steunen onder de aanwezigheid van Tilburg. Clubs zien één van de twee finaleplekken om promotie naar DEL2 steevast in handen vallen van ‘die Holländer’. Dat kun je op twee manieren uitleggen, waarbij je vooral de credits moet geven aan de ambities van de Trappers organisatie. De club heeft in drie jaar tijd een enorme ontwikkeling doorgemaakt: verdere professionalisering van de club, de uitstraling, het ‘merk’ Tilburg Trappers, het aantrekken van de juiste spelers (ook uit eigen gelederen) en, zeker niet te vergeten, de fanbeleving in de eigen ijshal.
Dat de Duitsers enigszins morren is vanuit het sentiment goed te begrijpen, maar men zal ook de hand in eigen boezem moeten steken. Er zijn maar een paar Duitse clubs die zich doorontwikkelen, zoals Trappers dat doet. De rest kán simpelweg niet ontwikkelen vanwege financiën of heeft de ambities niet om hogerop te komen. Dan is het heel makkelijk om met het vingertje te wijzen naar Tilburg, in plaats van de spiegel zelf voor te houden. Niet voor niets zijn er al voldoende clubs omgevallen. Overigens staat dit los van hoe de fans de bezoeken aan Stappegoor beleven. Daar hoor je eigenlijk nooit een wanklank over.
Feit is wel dat het sentiment richting Trappers niet heel gunstig is en deze beslissing vanuit de DEL draagt daar zeker niet aan bij. De Brabanders kunnen niet promoveren door het besluit, waardoor de situatie rond promotie hetzelfde blijft. Tilburg staat opnieuw aan kop van de ranglijst, ondanks een waslijst aan blessures en het niet vervangen van Parker Bowles op de tweede importplek. Het is nog vroeg, maar je kunt met zekerheid stellen dat Trappers opnieuw een (grote) rol van betekenis spelen.
ELDERS IN HET BUITENLAND
Dat klinkt allemaal heel romantisch, maar de nuchtere vraag klinkt direct door: “Hoe zie je dat voor je dan?”
Laten we er twee landen uitpikken, vergelijkbaar aan Duitsland, die enigszins in de buurt liggen van Nederland. Dan kom je bij Groot-Brittannië en Frankrijk uit. Dat is logistiek gezien een drama. Op het Britse eiland moet je dus wekelijks gaan vliegen, plus dat alle teams vanuit daar hierheen moeten komen. Ook financieel komt daar een enorme kostenpost bij. Niet alleen het verplaatsen, maar denk bijvoorbeeld maar eens aan de extra kosten voor ijshockeybagage in een vliegtuig. Toch al gauw zo’n €160,00 per tas extra. Je zult hoogstwaarschijnlijk ook extra moeten overnachten, waardoor spelers een dag extra van hun werk of studie in moeten leveren. Voordeel is wel dat in de EIHL clubs uit Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland spelen, waardoor ‘grensoverschrijdend’ ijshockey al ingepast is. Maar dat is natuurlijk totaal iets anders dan een ploeg van het Europese continent inpassen.
De logistieke uitdaging geldt ook voor Frankrijk, al kan men dan nog met de bus reizen naar Noord-Franse ploegen als Amiens, Rouen en Straatsburg. Maar ‘even’ naar Bordeaux, Anglet of Nice levert al heel veel meer reistijd op. Daarbij kennen zij in de Franse Ligue Magnus –logisch- geen teams uit andere landen. Ook de Franse competitie lijkt daarmee een totaal onhaalbare kaart voor Trappers.
Dan kun je natuurlijk alle andere landen afgaan op de Europese landkaart, feit is en blijft dat Duitsland (na België en Luxemburg) logistiek gezien de enige haalbare kaart is. Andere opties, ook waar teams uit andere landen al samen in één competitie spelen, zijn simpelweg logistiek of financieel niet haalbaar.
TERUG NAAR DE BENE LEAGUE
Dat zou in mijn ogen niet alleen het meest onwenselijke, maar ook het meest onwaarschijnlijke scenario zijn. Zeker in de huidige samenstelling is Tilburg Trappers vele malen sterker dan de BeNe League ploegen. Grootspraak van supporters van de huidige BeNe League teams op social media ten spijt, als Trappers tien maal tegen een BeNe League team speelt op dit moment wint het negen keer en één na overtime. Natuurlijk zal er wel eens een nederlaag te noteren zijn voor de Brabanders, maar als je een echt saaie competitie wilt creëren dan moet je Trappers in de huidige vorm er tussen gaan zetten. Het zou aan de andere kant wel een enorme boost in kwaliteit geven en mogelijk een maatstaf creëren voor andere ploegen, om zich aan Tilburg op te trekken.
Met deze optie devalueer je ook direct de gehele Trappers organisatie en al het werk dat de afgelopen jaren in Tilburg in de club is gestoken. Het zou voelen als een degradatie. Dat bedoel ik niet neerbuigend naar de BeNe League toe, maar zo zijn de feiten op dit moment. Het is alsof je tegen Chicago Blackhwaks zegt: “gaan jullie even terug naar College niveau.” Ik durf zelfs wel te stellen dat het de doodsteek van de club zou betekenen. Sponsors haken af, toekomstplannen komen stil te liggen (denk aan de capaciteit opkrikken van het stadion bijvoorbeeld), spelers die stoppen of vertrekken en fans die hun helden niet meer op het hoogst haalbare niveau zien spelen.
GEVANGEN IN HET EIGEN SUCCES
Je kunt simpelweg de conclusie trekken dat Trappers gevangen zit in het eigen (nooit verwachte) succes. Ron van Gestel en de zijnen konden nooit bevroeden dat Tilburg zó dominant zou zijn vanaf het eerste seizoen. Je houdt je hart vast dat men in de Oberliga niet luider tegengas gaat geven en er straks een besluit komt dat het team niet meer welkom is in de Oberliga. De spelers zelf zijn in ieder geval nog ambitieus genoeg om iedere keer voor de Oberliga titel te strijden, maar feit is wel dat de Brabanders het niet alleen in eigen hand hebben als het gaat om de toekomst. Het lijkt erop dat het lot van Trappers in de handen ligt van de Oberliga teams en de DEB (die de Oberliga ‘runt’) en dat is verdomd lastig. Je wilt als organisatie zelf aan het stuur zitten van jouw ambities. Dat je daarbij deels afhankelijk bent van anderen is een gegeven als je samenwerkt of samenwerking zoekt.
Wat Trappers moet doen? In ieder geval niet naar een ander land gaan en ook niet (in deze vorm) terug naar de BeNe League. In de Oberliga blijven is het devies en voor dit moment het hoogst haalbare. Achter de schermen zal men moeten blijven masseren en in gesprek moeten blijven met de DEL2 organisatie. Maar hoe lang doe je dat nog? En accepteer je dat Oberliga dan het hoogst haalbare is? Dat zal dan inderdaad moeten. Maar met dat gegeven heb je weer het sentiment tegen van de Oberliga clubs. En dat zijn nou toevallig net de gastheren in dit steekspel die bepalen hoe de regels in hun huishouden eruit zien. De dood of de gladiolen is het, waarbij gladiolen door Oberliga vervangen dient te worden.
Het is nu aan het Trappers bestuur om een besluit te nemen, maar vooral vanuit het DEL orgaan te horen of er überhaupt kansen zijn om ooit toe te treden. Het is op dit moment vooral halfbakken en niet onderbouwd ‘nee’ vanuit Duitsland. Vanaf dat antwoord kan Trappers koers bepalen. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
