Estse internationals over WK tegen Nederland en ijshockey in Zweden

In april 2019 speelt Nederland op het WK Division I – Group B in Estland. Barend Hoogteijling was in Zweden, waar drie Estse internationals spelen bij Borås HC. Hij sprak met het drietal over het WK, ijshockey in Zweden en de overeenkomsten tussen het Estse en het Nederlandse ijshockey.

Borås een typisch Zweedse club

Borås HC is een club zoals er velen zijn in Zweden. Ze hebben op een hoger niveau (landelijk) gespeeld, maar door zowel sportieve degradatie als degradatie om financiële redenen zijn ze op een lager (regionaal) niveau terecht gekomen. Verder hebben er, zoals bij zoveel clubs in Zweden, bekende namen op het ijs gestaan.

De absolute grote man van de club -en de enige wiens rugnummer is teruggetrokken- is Nikolai Drozdetsky. Met de Sovjet-Unie won hij in 1984 Olympisch goud en het wereldkampioenschap in 1981 en 1982. Drozdetsky sloot, na zestien jaar in de Sovjet-Unie te hebben gespeeld voor CSKA Moskou en SKA Leningrad (het huidige St. Petersburg), zijn carrière af bij Borås. Vanaf het seizoen 1989/90 speelde hij zes seizoenen voor de ploeg. Met de voormalig Olympisch kampioen in de gelederen werd in seizoen 1990/91 de promotie naar het vierde Zweedse niveau behaald.

BHC promoveerde in het seizoen 1998/99 naar het derde niveau in Zweden, de HockeyEttan. Negen seizoenen later, in 2007 bereikte het zelfs de AllSvenskan. De hoogtijdagen van de ploeg, op het tweede Zweedse niveau, duurde vijf seizoenen.  Er speelden in deze periode een aantal jonge spelers die nu een stuk bekender zijn dan destijds. Zo speelden o.a. de huidige NHL-spelers Erik Karlsson, John Klingberg, Marcus Sörensen en Lars Eller voor de ploeg uit de grootste textielstad van Zweden. Daarna volgden een aantal degradaties en promoveerde Borås in 2017 eindelijk weer een keer. Nu speelt men voor het tweede seizoen in de HockeyTvåan, het vierde niveau.

Estse internationals bij Borås

Zoals gezegd is BHC een heel normale club in Zweden. Wat het interessant  maakt voor het Nederlands ijshockey is dat er drie Estse internationals spelen: Aleksander Ossipov (D), Roman Andrejev (LW) en Alexei Sibirtsev (W). Na de nipt verloren wedstrijd tegen koploper Vänersborg (3-4 OT) sprak ik met dit drietal over de wedstrijd, ijshockeyen in Zweden en natuurlijk het WK dat in Estland wordt georganiseerd en waar ook Nederland actief zal zijn.

Ondanks het verlies is het drietal in een goede stemming, en omdat ze al van team-manager en voormalig speler van de club Christopher Holst hadden gehoord dat ik uit Nederland kom, zeggen ze met grote glimlachen op hun gezicht dat ik niets over de tactiek van Estland te horen ga krijgen.

Borås – Vänersborg 3-4 (OT)

Over de wedstrijd waren de drie kort en bondig. Ossipov: “We speelden tegen de koploper, maar waren in het begin nog niet wakker. Het is een goede les voor ons. We zijn een goed team en we hebben de potentie om te promoveren naar de HockeyEttan. We moeten dan wel iedere wedstrijd vanaf de eerste face-off bij de les zijn. Vooral tegen de koploper.”  Andrejev voegt daar aan toe: “Een wedstrijd duurt zestig minuten en wij begonnen pas na vijf minuten.”

Dat bleek, want de eerste drie schoten van Vänersborg waren raak en Borås stond 0-3 achter. De overige 55 minuten was de thuisploeg duidelijk de betere en kwam nog terug tot 3-3. In overtime was het echter Vänersborg dat de winnende goal scoorde via een penalty shot.

Tijdens de wedstrijd hoorde ik van een Zweedse journalist dat Ossipov de kwaliteiten heeft om AllSvenskan te spelen. Zelf is hij daar minder stellig in en voegt er aan toe: “De reden dat ik hier speel is vooral mijn gezin en mijn werk. Als je AllSvenskan speelt ben je fullprof, ben je vaker van huis en uiteindelijk is het toch onzeker of het echt gaat lukken. Hier zijn de wedstrijden dichter bij huis en kan ik blijven werken.” Zijn twee teamgenoten vallen hem lachend in de rede: “Hier speelt hij met ons, zijn vrienden. Dat is de echte reden.”

Vriendengroep

Als je naar de drie kijkt zit er een kern van waarheid in. De 31-jarige vervolgt: “Je kunt in de zomer naar een trial-camp, maar dan moet je wel vrij nemen van je werk en een appartement of hotel betalen. Nee, ik zit hier goed bij Borås. Het leven in Zweden is sowieso goed. We hebben het goed hier met onze gezinnen. We trainen vier keer in de week en spelen twee wedstrijden. Vanwaar wij wonen is het vijf kwartier rijden naar Borås. Het is best zwaar, maar het is maar acht maanden en dan vier maanden ‘rust’.”

Andrejev sluit zich daarbij aan laat merken dat het gezin belangrijk is voor ze: “Die tijd besteden we vooral aan ons gezin. Onze vrouwen vinden dat de beste periode van het jaar.”

Interesse in Nederlands ijshockey

Het Estse-trio heeft behoorlijk wat kennis van het Nederlands ijshockey. Andrejev: “Ze hebben een team in de Oberliga.” Waarop de in het begin wat stillere Sibritsev doorgaat: “We spelen al heel ons leven tegen ze, we kennen ze wel ja. Al vanaf onze juniorentijd komen we ze tegen. Er spelen een paar erg goede spelers die op hoger niveau kunnen spelen. Het is een sterk team dat het hele jaar samen speelt en traint. Het maximum dat wij hebben om samen te trainen is één training kamp, twee weken voor het WK. Voor ons het moeilijk om naar de andere trainingen te gaan. We wonen in Zweden, hebben ons werk en moeten hier onze wedstrijden nog spelen. Ook tijdens de international-break gaat de HockeyTvåan gewoon door. Ook Nederland heeft daar last van weten we. Op het WK in Belfast kwamen de spelers van Tilburg Trappers pas tijdens de laatste wedstrijd bij het team omdat ze nog in de finale van de Oberliga speelden.”

Ze vragen me hoe het dit jaar met de Oberliga verplichtingen zit, en nadat ik hen vertel dat de mogelijk vijfde wedstrijd van de finale samenvalt met de eerste wedstrijd van het WK opperen ze lachend om de Oberliga te vragen om er een best-of-seven van te maken. Nederland en Estland treffen elkaar op maandag 29 april, de tweede dag van het WK. Een mogelijk vijfde finale wedstrijd wordt op zondag 28 april gespeeld. Dezelfde dag dat Nederland tegen Polen het WK begint.

Lange gezamenlijk geschiedenis

De drie kunnen het duidelijk goed met elkaar vinden. Hun gezamenlijke geschiedenis gaat ook al een hele tijd terug. In seizoen 2006/07 speelden de drie voor het eerst samen bij de senioren bij hun plaatselijke club  Narva HK in de hoogste Estse competitie. Sibritsev en Ossipov gingen het jaar daarop naar Big Diamonds Tartu, een Ests team dat uitkwam in de Letse competitie. Hierna volgde een avontuur in Wit-Rusland bij ASK Ogre. In 2009 kwam het duo terecht in Zweden bij Varberg HK. Andrejev heeft in de Verenigde Staten gespeeld en voegde zich pas in het seizoen 2014/15 bij Varberg. Nadat de ploeg, die in de HockEttan speelde, tijdens het seizoen 2016/17 failliet ging vertrok hij naar Borås en het haast onafscheidelijke duo Sibritsev – Ossipov ging naar Halmstad HF. Na dat seizoen werden de drie weer herenigd bij BHC.

Andrejev over het spelen bij Borås: “De uitwedstrijden bij Borås vallen qua afstanden wel mee. Meestal zijn het busreizen van één tot twee uur vanuit Borås. Als we in de volgende groep (op weg naar promotie) komen dan worden het reizen van twee tot drie uur. In de HockeyEttan is dat wel anders. Met Varberg hebben we daar gespeeld en dat waren reizen van vier tot vijf uur. We speelden vaak op zondag en woensdag. Dan kom je om drie uur ’s nachts thuis en de volgende dag moet je weer werken en ’s avond weer trainen.”
Sibritsev reageert daarop met een brede glimlach: “Misschien is het beter om gewoon in de Hockeytvåan te blijven spelen.”

“Het niveau in de HockeyEttan is erg goed. Nee, ik wist niet dat er een Nederlander speelde bij Visby/Roma. Die hebben altijd een goed team maar spelen ‘aan de andere kant van de wereld’, in de regio Stockholm. We houden Martijn Oosterwijk vanaf nu in de gaten,” gaat Andrejev door.

“Ja, ik heb een tijd in de VS gespeeld. Ik heb er veel geleerd, maar ik koos voor mijn gezin. Verder zijn er niet veel oudere Esten, buiten ons, die in het buitenland spelen. Ja, in Finland spelen veel jongere spelers. Het is dichtbij, het ijshockey is er goed en Fins en Ests lijken qua taal erg op elkaar. Robert Rooba natuurlijk, hij speelt in Jyväskylä bij JYP en Robert Arrak, een jonge speler, speelt ook in Finland bij Vaasan Sport,” zegt Andrejev.

IJshockey in Estland

Over het Ests ijshockey zegt Sibritsev: “Net als in Nederland is de Estse competitie van minder niveau. Daarom gaan veel jonge spelers naar het buitenland. Zo’n tien jaar geleden speelde er, net als Tilburg nu in Duitsland, een Ests team in Letland waar de competitie van veel hoger niveau is. [Big Diamonds Tartu, Red.]”

Ossipov gaat hierop verder: “Als je jong bent en nog geen gezin hebt is dat allemaal goed te doen. In Estland is er echter niet veel geld voor ijshockey. Er waren veel financiële problemen. We moesten vaak op ons salaris wachten. Als je twintig bent en nog geen gezin hebt kun je best wel even wachten. Maar als je de huur van je appartement moet betalen moet er toch een keer geld komen.”

 WK in Estland

Over het komende WK in hun thuisland zijn de drie erg enthousiast. Andrejev: “Dat gaat erg mooi worden. We spelen in Tallinn, in de Tondiraba Ice Hall. Daar kunnen zo’n 6000 mensen in. Er wordt nu al veel promotie gedaan voor het WK dus we verwachten dat het stadion, zeker bij onze wedstrijden, vol zal zitten.” Ossipov: “Het is altijd leuk om een WK te spelen, zeker als dat in je eigen land is. We hebben een goede coach en individueel zijn we misschien niet de beste maar als team weten we wat we wel en niet kunnen en vullen we elkaar goed aan.” Waarop Andrejev hem voor de zoveelste keer lachend in de rede valt: “Verder hebben we het niet over de tactiek.”

In de Estse media zijn de drie geen bekenden. Andrejev: “Nee, niet echt. Er is in Estland weinig nieuws over ijshockey en zeker niet vaak over ons. Er is maar één website over ijshockey maar die brengt weinig nieuws.” “Maar één of twee keer per maand schrijven ze een stuk,”  voegt Sibritsev toe. Ossipov gaat door met: ”Ze weten dat we hier spelen maar daar houdt het wel mee op. Het is ver weg voor ze.”

HockeyTvåan en Borås HC

“Toch is het niveau in de HockeyTvåan goed. Er komen steeds meer spelers van het niveau van de HockeyEttan spelen. Voornamelijk omdat de reistijden veel beter zijn. Verder kunnen ze er dan nog bij werken, wat in de HockeyEttan toch moeilijker is. Het biedt meer maatschappelijke zekerheid, ” aldus de verdediger.

Andrejev: “De competitie is ook beter geworden. Zes jaar geleden waren er een paar teams die er bovenuit staken en van iedereen wonnen. Nu zit alles veel dichter bij elkaar. De teams zijn naar het niveau van de top-teams toe gegroeid.”

Ossipov daarover: “Vandaag hebben we verloren van de koploper waar we echt van hadden moeten winnen. Beter dat we nu in het begin van het seizoen verliezen, en er nog van kunnen leren. Vorig jaar wonnen we in het begin van het seizoen veel wedstrijden maar in de play-offs stonden we er niet.”

Andrejev is ook positief over de kansen van Borås: “We hebben nu een erg goede coach. Hij heeft erg veel ijshockey kennis maar ook als mens is hij prettig om mee te werken. Hij begrijpt de problemen die je hebt en kijkt naar wat voor jou het beste is, binnen het team.” Ook Sibritsev is positief over het verloop van de competitie en de club: “Borås is een hele mooie club. De organisatie is goed, het stadion is goed, de faciliteiten zijn, zeker voor een club in HockeyTvåan, erg goed. En we hebben goede fans.”

Andrejev en Ossipov beamen dit: “Borås is een prettige club. Niet veel clubs in de HockeyEttan hebben het op deze manier voor elkaar. De club heeft ook goede junioren teams die op landelijk niveau spelen. Als wij geblesseerden hebben kunnen we makkelijk een junior mee laten spelen, die zijn echt al heel goed.”

Hieronder de statistieken van de drie sinds zij bij de senioren spelen.