Hij speelt al vier seizoenen in Zweden en is nog maar achttien jaar oud. Bob Gerretsen was heel even in Nederland, genoeg tijd voor Barend Hoogteijling om even bij hem langs te gaan en met hem te spreken.
Warm welkom in huize Gerretsen
De transformatie is duidelijk zichtbaar. In het bericht van 1Limburg uit oktober 2015 is Bob een jongen zoals er veel jongens van (net) vijftien uitzien. De jongen die me van het station Beek-Elsoo komt ophalen is een vent. Drie en half jaar ouder, flink gegroeid en niet iemand waarvan je wil dat die je checkt.
Aangekomen bij zijn ouderlijk huis word ik welkom geheten door zijn ouders, broer en de hond van de familie. Bob is even in Nederland om een net pak te kopen. Hij is bijna klaar met de ‘gymnasieskola’ (ongeveer vergelijkbaar met middelbare school in Nederland) en dat wordt groots gevierd in Zweden. Het leven en het ijshockey in Zweden bevalt de geboren Limburger prima. Voordat hij naar Zweden vertrok speelde hij bij Smoke Eaters Geleen.
Na vijf jaar Geleen naar Zweden
“Tot mijn negende heb ik gevoetbald. Ik wilde wat nieuws en via een vriend waarmee ik op de basisschool zat, Sander Kusters die goalie was bij Geleen, ben ik bij ijshockey terecht gekomen.” Vijf jaar later zette Bob de stap naar Zweden. “Op een ijshockeykamp in Geleen kwam ik in contact met een Amerikaanse coach die in Zweden werkte. Ik had zelf nooit aan Zweden gedacht om naar toe te gaan. Canada en Amerika waren eerder de landen waar ik aan dacht.” Een week later zat hij al met zijn moeder in het vliegtuig om in Zweden te gaan kijken waar hij dan zou terecht komen. Weer een week later besloot de familie Gerretsen dat het goed was dat Bob zou gaan verhuizen naar Åmål.
De coach die Bob had gevraagd om naar Zweden te komen was ook de coach van Åmåls SK: Ken Eddy. Geen onbekende voor het Nederlands ijshockey. Sowieso vanwege de ijshockeykampen, maar de afgelopen twee seizoenen was hij assistent coach bij Visby/Roma HK. De ploeg waar Martijn Oosterwijk speelde.
Van Åmål naar Leksand/Häradsbygden
Het eerste jaar bij Åmål was een fantastisch jaar voor de verdediger. Hij speelde bij de U16 en U18 en trainde mee met het eerste. Zijn leven draaide om ijshockey, ijshockey en ijshockey. Hij ging wel naar school maar omdat hij nog niet goed Zweeds sprak was dat meer voor de vorm. Na zijn eerste Zweedse jaar wilde de ambitieuze Nederlander hogerop en er was een kans om naar Leksand te gaan. Een coach van Leksand had contact gezocht met Bob en na een try-out werd besloten om daar verder te gaan. Een topteam in Zweden dat tussen SHL en AllSvenskan bivakkeert maar zeker qua jeugdopleiding een instituut is in Zweden. Zo volgden onder andere Filip Forsberg (Nashville Predators), Jacob de la Rose (Detroit Red Wings), Victor Rask (Minnesota Wild), Oliver Ekman-Larsson (Arizona Coyotes) en SHL rookie van het afgelopen seizoen Emil Bemström (Djurgården) hun opleiding bij Leksand.
“Ik kwam uit voor de jeugd van Leksand en speelde ook voor Häradsbygdens SS. Dat is eigenlijk ook gewoon Leksand maar we speelden onder een andere naam. We trainden samen en speelden in dezelfde hal,” geeft Bob aan. Mocht Häradsbygdens promoveren, dan kan dat nu ook. Als het team onder de naam Leksand zou spelen, dan kan er niet worden gepromoveerd omdat Leksand zelf al op dat niveau speelt. Verder kunnen Bob en zijn team gebruik maken van alle faciliteiten van de grote club, maar heeft hij bij HSS meer speeltijd en kan ook meespelen in het eerste (senioren) team.
Verdediger en aanvaller
Gerretsen is begonnen als verdediger maar speelt nu ook geregeld als aanvaller zijn wedstrijden, met name in het eerste van Häradsbygdens. “Ik ben als verdediger heel anders dan als aanvaller. Als aanvaller is het mijn taak om de tegenstanders gek te maken, voor de goal, met forechecken en dergelijke. Verdedigend ben ik nog steeds fysiek, maar speel ik veel rustiger. Dat is ook één van mijn sterkere punten. Ik laat me niet snel van de wijs brengen en raak niet gestrest. Verder ben ik, zeker voor mijn lengte [1.95 m], een goede schaatser en heb een goed schot.”
Aanpassing in Zweden
Het ijshockey in Zweden gaat veel sneller en iedereen kan er goed spelen. Er wordt ook meer tactisch gespeeld met meerdere systemen. In Nederland heeft ieder team wel een aantal goede spelers. In Zweden is het hele team goed en moet je echt knokken voor je plek. Na de overstap van Åmål naar Leksand was er weer sprake van een overgang. Zowel op als naast het ijs. Hij woonde eerste in een gastgezin, waarvan de zoon goalie van het team was en de vader de coach van het team.
Na zijn verhuizing binnen Zweden kwam Bob in een huis terecht met andere spelers van Leksand maar besloot al snel op zichzelf te gaan wonen. “Maar ook met het ijshockey was het anders. Ik kreeg hier de kans om met de Elite mee te trainen en te spelen, dat is zo’n ander ijshockey. Iedereen is zo goed, zo snel. Die jongens worden bekeken door de NHL scouts. Alles is hier een competitie. Wie is het snelst, wie schiet het hardst en het scherpst,” verteld Bob.
Niet de enige Nederlandse speler in Zweden
Met andere Nederlanders in Zweden heeft Bob regelmatig contact. Vooral met Julie Zwarthoed en Britt Wortel die hij van Geleen kent . “Met Julie ben ik tegelijkertijd vanuit Geleen naar Zweden gegaan. Als het mogelijk is probeer ik wedstrijden van SDE [met Julie en Kayleigh Hamers] te zien als ze in Leksand moeten spelen. Wedstrijden van Britt en Marée [Dijkema] heb ik jammer genoeg niet kunnen zien. Als zij met Färjestad hier speelden, moest ik elke keer zelf spelen.”
Verder weet hij dat Jay Lesteluhu bij Jonstorp speelt en in de Nederlandse jeugdselecties in een jongere selectie speelt. Geïnteresseerd vraagt Bob hoe Jay het naar zin heeft in Ängelholm bij Jonstorp en Rögle. Ook weet hij te vertellen dat Sam Taci, die ook uit de jeugd van Geleen komt, dit seizoen een aantal wedstrijden bij de U18 van Visby/Roma heeft gespeeld en nu bij Okanagan Hockey Academy UK in Groot-Brittannië speelt.
Met het eerste team heeft hij de play-offs gehaald waarin drie wedstrijden werden gewonnen en drie verloren. Met de U20 zijn ze vierde geworden. “Het zijn allebei erg goede competities, waarin veel jongens spelen die ook Elite kunnen spelen maar nog thuis wonen of meer speeltijd hebben in deze competities.” Bob speelde dit seizoen veertien wedstrijden en had daarin twaalf punten (3G, 9A). Bij de senioren kwam hij elf keer in actie en maakte tien punten (5G, 5A).
IJshockey in Leksand is groot!
Wedstrijden van Leksand in de AllSvenskan worden goed bekeken. Het plaatsje heeft zo’n 6500 inwoners en Tegera Arena heeft een capaciteit voor 7650 toeschouwers. Zeker in de play-offs zit het daar vol. Al helemaal als er tegen Mora IK (de lokale rivaal) gestreden wordt om promotie/degradatie naar de SHL. De beleving van het ijshockey in Leksand is enorm. Alles in het plaatsje ademt ijshockey en iedereen is erg betrokken bij de club. Bob woont vlakbij zijn school en die staat weer vlakbij het stadion. Voor de spelers, ook de U20, is alles prima geregeld. Zo kunnen ze er eten, trainen en ook is hij regelmatig aanwezig bij wedstrijden. Leksand is een begrip in Zweden en heeft ook fans over het hele land. Zo kom je daar fans tegen die bijvoorbeeld vanuit Malmö komen.
Voorbeelden
Spelers waar hij extra op let zijn Mattias Karlsson en Daniel Gunnarsson. “Dat zijn twee grote stabiele verdedigers die ook veel scoren. Daar probeer ik veel van te leren. Überhaupt door veel wedstrijden van Leksand te kijken. Er zijn ook twee jonge verdedigers Filip Johansson en Calle Själin. Die zijn beide gedraft door de NHL en daar op kamp geweest. Daar probeer ik zoveel mogelijk van te leren.”
Geen slechte voorbeelden dus waar Bob extra op let. Karlsson is een routinier van 34 die meer dan 400 wedstrijden in de SHL speelde en ervaring heeft in de KHL en AHL. Ook Gunnarsson speelde jaren op het hoogste niveau in Zweden. De jonkies Johansson (als 24ste in de eerste ronde van de draft in 2018 gekozen door Minnesota Wild) en Själin (een vijfde ronde draft-pick van de New York Rangers in 2017) staat nog een mooie toekomst te wachten.
In de NHL kijkt de jonge Limburger naar spelers zoals Dustin Byfuglien (Winnipeg Jets), Filip Forsberg en Erik Karlsson (San Jose Sharks), maar ook jongere spelers zoals Rasmus Dahlin (Buffalo Sabres) en Elias Pettersson (Vancouver Canucks). ”Er is niet iemand specifiek die ik volg. Van al die topspelers probeer ik wat te leren.”
Arlanda Wings
Volgend jaar kan Bob gaan kijken bij zijn favoriete Zweedse team Djurgården. Hij maakt weer een overstap en gaat spelen voor Arlanda Wings.
Hij gaat daar spelen in de U20 en in het eerste team. Het eerste team is vorig seizoen gedegradeerd van de HockeyEttan naar het vierde niveau in zweden. Dit seizoen zijn de Wings weer gepromoveerd en zo kan Bob dus gaan spelen op het derde niveau. “En het is lekker dicht bij Stockholm, dat is wel leuk en ik zal Julie dan ook vaker zien die in Stockholm woont. Voor mijn ijshockey is het ook beter. Ik ga daar op goed niveau spelen en meer speeltijd krijgen. Het is wel jammer, ik heb hier drie jaar gewoond en gespeeld en heb hier vrienden. Maar bij Arlanda heb ik ook al meegetraind en dat ging goed.”
Zweden, Noord-Amerika, Nederland
De aanpassing in zijn nieuwe omgeving zal wel goed gaan. Bob spreekt inmiddels vloeiend Zweeds en voelt er zich helemaal thuis. Toch droomt hij er van om nog eens college te gaan spelen in de VS. Op toernooien in onder ander Boston heeft hij al colleges bezocht. Ook de BeNe-league volgt hij nog. Via streams en vrienden waar hij mee heeft gespeeld. Ook Tilburg Trappers in de Oberliga volgt hij met ruime interesse.
En natuurlijk het Nederlands team. Tijdens het seizoen krijgt hij ook tijd om voor Nederland uit te komen. Met de U20 speelde hij het WK. “Voor Nederland spelen is echt geweldig. Wie weet ooit nog eens in het grote Oranje,” sluit Bob af.
