Face-Off neemt jou mee in de voorbeschouwingen op het komende NHL-seizoen. Alle 31 teams worden belicht aan de hand van vorig seizoen, de selectie, de spelers om in de gaten te houden en natuurlijk een voorspelling van de redacteur. Damiën Valkenburg laat zijn licht schijnen op Carolina Hurricanes.
Afgelopen seizoen
Het 2018-19 NHL seizoen was niets minder dan een wedergeboorte te noemen voor de Hurricanes. De drastische veranderingen binnen de NHL-franchise in Raleigh zijn een indirect gevolg van een management verandering in het hoogste kantoor toen voormalig eigenaar en notoire centenknijper Peter Karmanos, die sinds 1994 de de facto eigenaar was van de Hartford/Carolina franchise, nog geen twee jaar geleden zijn meerderheidsaandeel verkocht aan de excentrieke Tom Dundon, een stinkend rijke super-fan van het team sinds de Hartford dagen. Onder Dundon werd in no-time de boel over de kop gegooid en niets bleef onveranderd; de slecht presterende GM Ron Francis en coach Bill Peters werden vriendelijk de deur gewezen. Don Waddel werd aangesteld als GM en kreeg een carte blanche bestedingsbudget.
Rod Brind’amour, die als captain het team in 2006 naar een Stanley Cup kampioenschap leidde kreeg de teugels als bench-boss aangereikt. De cultuur veranderde ook sterk; nieuwe shirts, een hele nieuwe traditie genaamd de ‘Storm Surge’, waarbij na iedere overwinning de spelers door een ludieke choreografie de fans nog even extra in oproer konden zwepen, en een nieuwe bewezen captain in veteraan Justin Williams. Dundon maakte er een punt van om zijn team zo vaak mogelijk in opspraak te laten raken; er was heisa in de media over de Whalers-tenues die het team op gelegenheid droeg. Professionele boze oude man met een mening Don Cherry vond de Storm Surge kinderachtig en een schande voor de sport en noemde het hele team een “bunch of jerks”. Carolina’s reactie? We drukken het op t-shirts, en dragen de naam met trots.
Bunch of Jerks
Carolina veranderde in één jaar van mogelijk het meest vergeetbare team in de NHL naar de rebelse bunch of jerks waarvoor men wou juichen. Al die veranderingen leidden tot het meest succesvolle reguliere seizoen dat Carolina ooit had, gevolgd door hun eerste play-off kwalificatie sinds 2009 en afgetopt met een sprookjes-run die abrupt eindigde toen ze in de Eastern Conference Finals gesweept werden door Boston. Carolina is begonnen de vruchten te plukken van het team dat is gebouwd rond top center Sebastian Aho en gedragen door hun jonge verdedigingskern, en ze lijken hier voorlopig niet mee te stoppen.
Aangetrokken en vertrokken
Mede dankzij een halfslachtig offer sheet van Montréal bleef restricted free agent Sebastian Aho binnen de gelederen van Carolina. De Finse center tekende bij Montréal voor 5 jaar en $42,27M voor een jaarlijkse cap hit van $8,5M. Een te laag bedrag om realistisch kans te maken om de Hurricanes (die de kans kregen om het bedrag te matchen) af te schrikken. Carolina matchte het aanbod en fans waren verbaasd maar blij met de korting.
Captain Justin Williams kondigde een misschien hiatus maar misschien ook pensioen aan. Het zou me echter niets verbazen als Mr. Game 7 zichzelf een wat langere rustperiode gunt, zodat hij later in het seizoen nog bij kan tekenen. Left winger Michael Ferland koos voor een contract bij de Canucks. Center met piratennaam Greg McKegg vertrok naar New York Rangers. En backup goalie Curtis McElhinney tekende in Tampa Bay. James Reimer werd via trade aangeschaft om de vacature die door McElhinney achtergelaten werd te vervullen.
Carolina stuurde vervolgens verdediger Calvin de Haan naar Chicago in ruil voor de jongere Gustav Forsling, ook een verdediger. Left winger Erik Haula werd overgenomen van de Golden Knights om het gat in aanvallende productie te dichten na het vertrek van Ferland. De grote vangsten deze zomer waren aanvallend de Zwitser Ryan Dzingel (C/LW/RW), die een contract van 2 jaar en $6,75M kreeg in ruil voor zijn veelzijdigheid. Voormalig Toronto Maple Leafs verdediger Jake Gardiner tekende laat deze zomer voor 4 jaar en $16,2M.
Vooruitblik
General Manager Don Wadell heeft deze zomer de krachten van zijn team verder uitgebouwd. Carolina speelde een gedisciplineerd ‘defense first’-spelletje en haalde de aanvallende kracht uit counters en felle forechecking. De toevoeging van Ryan Dzingel en Jake Gardiner weerspiegelt deze mentaliteit. Slechts twee teams (SJ en CGY) gaven meer schoten per gespeelde wedstrijd op en de Canes behoorden tot de beste verdedigende teams in de NHL. Jake Gardiner voegt zich nu bij een jonge verdedigingskern met namen als de schietgrage Dougie Hamilton; een tragisch ondergewaardeerde Jaccob Slavin en Justin Faulk.
Petr Mrazek zal ook dit jaar het gros van de wedstrijden de crease bemannen maar zal met een verdediging als deze niet beter hoeven zijn dan gemiddeld om weer te kwalificeren voor de play-offs. Het moet ook gezegd worden dat de kern van het team jong is, maar nu een jaartje ouder en een waardevolle play-off ervaring rijker.
Keep an eye on
Jaccob Slavin; waarom deze man niet meer waardering kreeg dan één stem voor de Norris Trophy. (Beste verdediger van het jaar) is een raadsel voor me. Als ik één verdediger moest uitkiezen om pucks uit hoeken te vissen en altijd een strakke breakout-pass te geven: Slavin, hands down. Verder is een triomfantelijke mid-season terugkeer van Justin Williams iets om in de gaten te houden; Williams gaf aan een stap terug te doen om tijd vrij te maken om over zijn toekomst te beslissen en lichamelijk te herstellen, maar weigerde een concreet punt achter de carriere te zetten.
Zowel Carolina als de play-off veteraan zouden er bij gebaat zijn om een uitgeruste Mr. Game 7 toe te voegen in het late seizoen. Williams is toelaatbaar om in de play-offs te spelen, mits hij tekent voor de trade deadline.
Voorspelling
Een trage start in het reguliere seizoen, waardoor de Hurricanes de kar heuvelop moeten gaan trekken en dat lukt. Justin Williams kan het toch niet laten om nog één gooi naar glorie te doen. En alles gaat steeds meer op rolletjes lopen. Carolina kwalificeert zich met een derde plek in de Metropolitan division, en doet een bloedserieuze gooi naar het kampioenschap. Maar Petr Mrazek zet net niet genoeg zoden aan de dijk. Jaccob Slavin krijgt dit jaar nog steeds zijn welverdiende gouden standbeeld niet. Maar is te bescheiden om er iets van te zeggen.
