‘New pucks please!’ – Jaroslav Drobný: wereldkampioen ijshockey en winnaar Wimbledon

Deze week zou op Wimbledon getennist worden maar dat is uitgesteld. Wat dat met ijshockey te maken heeft buiten dat ook daar bijna niets is doorgegaan of wordt verschoven? Eén van de Tsjechoslowaakse wereldkampioenen van 1947 en tevens zilveren medaillewinnaar op de Olympische Spelen in 1948 kon niet alleen op schaatsen en met een stick goed uit de voeten. Ook op het gras van Wimbledon wist hij te winnen. In 1954 was Jaroslav Drobný ook daar de beste. Daarvoor won deze opmerkelijke sportman al twee keer Roland Garros.

IJshockey bij de tennisclub

Drobný werd op 12 oktober 1921 in Praag geboren en kwam uit voor LTC Praha. Een club waar zoals, de afkorting al aangeeft, werd getennist (Lawn Tennis Club Praag). In de winter lag dat echter stil en werd er ook geijshockeyd. De jonge Jarsoslav blonk uit in beide sporten. Zo maakte hij in 1938 zijn debuut op Wimbledon.

Met de winterse tak van sport binnen de club wist hij verschillende keren kampioen te worden van Tsjechoslowakije. In de jaren ’30 en ’40 van de vorige eeuw was LTC Praha hét topteam in het midden Europese land. In 1939 kwam Drobný ook uit voor de nationale ploeg op het Europees en Wereldkampioenschap. Op dat WK behaalde de Tsjechoslowaakse ploeg de vierde plaats door de strijd om het brons te verliezen van Zwitserland.

Op hetzelfde WK wist de Nederlandse ploeg Finland met 2-1 te verslaan.

WK 1947

Door de Tweede Wereldoorlog werd het volgende WK pas in 1947 gespeeld. In de geboortestad van Jaroslav waar hij met zijn clubteam al vele successen had behaald. Waar er in 1939 nog veertien landen deelnamen, waren er dat na de oorlog slechts acht. Zo ontbrak onder andere Canada, de kampioen van 1939.

Drobný en zijn ploeggenoten maalden daar niet om en scoorden er in zeven wedstrijden lustig op los. Maar liefst 85 keer moest de tegenstander een puck uit het net vissen. Zes wedstrijden werden gewonnen en alleen Zweden wist de nieuwe wereldkampioen te verslaan. In de laatste, beslissende, wedstrijd wist Drobný een hattrick te scoren tegen de Verenigde Staten. In totaal wist hij vijftien keer het net te vinden dat toernooi. Dat was in februari 1947.

In de zomer stond hij nog steeds op de tennisbaan en ook daar begon hij steeds meer succes te hebben. Zijn gouden medaille op het WK werd voorafgegaan door een halve finale op Wimbledon in 1946. Hetzelfde jaar als zijn misschien wel grootste triomf op het ijs wist hij op de US Open eveneens de halve finale te bereiken.

Olympische Spelen 1948

Die halve finales deden hem kennelijk goed want op de Olympische Spelen van 1948 in Sankt Moritz deed Drobný het met de nationale ploeg weer uitstekend. Zeven van de acht wedstrijden werden gewonnen en tegen Canada werd er gelijkgespeeld. In totaal scoorde Jaroslav Drobný tien van de 80 Tsjechoslowaakse goals. De Canadezen werden uiteindelijk, ternauwernood, op doelsaldo Olympisch kampioen. Op de laatste dag streden nog drie landen om de gouden plak.

De Zwitsers zagen hun droom, om in eigen huis goud te behalen, in rook opgaan toen ze de Verenigde Staten van Tsjecho-Slowakije zagen verliezen. De puf was er uit bij de mannen uit het Alpenland. Tsjechoslowakije was niet meer in te halen voor hen. Ze konden nog zilver halen en Canada naar plaats drie verwijzen maar dat zat er voor de Europese landen niet in. Canada won van Zwitserland en behaalde het goud. Drobný en zijn teamgenoten konden het zilver op gaan halen.Een paar maanden later stond hij in de finale van Roland Garros. Dat is vergelijkbaar met Gabriel Landeskog die in 2014 Olympisch zilver won en daarna ook nog de finale in Parijs tegen Rafael Nadal speelt. Drobný verloor de finale overigens van Frank Parker maar won de finale van de dubbel en mixed-dubbel.

Vlucht naar het buitenland

Wat er in de tussentijd ook was gebeurd, ongeveer twee weken na de Olympische Spelen, was de Praagse Coup waarbij de macht in het land werd overgenomen door de communisten en het land geheel binnen de invloedssfeer van de Sovjet-Unie kwam. Drobný wilde niet door de nieuwe machthebbers worden gebruikt als propagandamiddel. Naast de atleet Emil Zátopek was hij op dat moment de meest populaire sporter in Tsjechoslowakije. Ook werd hij ernstig beperkt in zijn vrijheid en kon hij niet zelf kiezen aan welke (tennis)toernooien hij wilde deelnemen.

Samen met zijn Davis Cup partner Vladimír Černík besloot hij, in juli 1949, tijdens een toernooi in Zwitserland niet meer naar huis terug te keren. Hij vroeg een staatsburgerschap aan in Zwitserland, de Verenigde Staten en Australië maar deze landen durfden hun vingers niet aan hem te branden. Egypte bood hem wel aan om Egyptisch staatsburger te worden.

Ondanks aanbod Boston Bruins einde ijshockeycarrière

Voor zijn ijshockeycarrière betekende de vlucht uit zijn geboorteland het einde. De successen bij zijn andere sportieve liefde moesten nog komen. In 1951 won hij zijn eerste Grand Slam titel door op het gravel van Roland Garros te winnen. Een titel die hij ook in 1952 wist binnen te halen. Zijn grootste succes op Wimbledon wist hij 1954 te behalen door de finale te winnen van Ken Rosewall. In 1954 stond hij ook eerste op de ranking van beste tennisspelers.

Toch was er ook nog een mogelijkheid geweest dat hij ook zijn ijshockeycarrière had kunnen voortzetten. Boston Bruins wilden hem een contract aanbieden en hem op hun reservelijst zetten. Drobný weigerde echter omdat hij dan niet de mogelijkheid zou krijgen om in de zomer nog te kunnen tennissen op hoog niveau.

Al zijn tennissuccessen behaalde hij met zijn karakteristieke donkere bril. Iets dat hij over had gehouden aan zijn ijshockeyverleden. Door een oogblessure kon hij maar met moeite fel licht verdragen.

Niet de enige tennissende ijshockeyer

Drobný was niet de enige succesvolle multi-sporter bij LTC Praha. Zijn ploeggenoot Vladimír Zábrodský was eveneens een meer dan verdienstelijk tennisser en ijshockeyer. Samen wonnen zij de gouden WK medaille in 1947 (Zábrodský won die ook nog in 1949) en de zilveren plak op de Olympische Spelen van 1948. In 1948 speelden zij in de Davis Cup een dubbelwedstrijd tegen Brazilië.

Twee keer in Hall of Fame

In 1983 werd Jaroslav Drobný ingewijd in de International Tennis Hall of Fame. Diezelfde eer viel hem in 1997 ook te beurt toen hij werd ingewijd in de International Ice Hockey Federation Hall of Fame.